زنگ انشا
زنگ انشا
سالها قبل که درمدرسه ابتدایی درس میخواندم معلم با جذبه ای نه مثل این دوران وارد کلاس شد.بچه ها دست بر روی
سینه نشستند(رسم آن دوران یعنی زمان شاه این بود.
معلم:دفترهای انشا روی میز.
از اطراف کلاس صدای پچ و پچ بچه ها بلند شد بعضی در میزهای آخر مشغول نوشتن بودند .
معلم با صدای بلند:گفتم دفترهای انشا روی میز.
بعد از چند لحظه معلم: سعید نوروزی بیا انشایت رابخوان.
سعید بچه کم حرف و پرکاری بود درسش هم نسبتا خوب بود.
سعید درجلوی میز معلم قرار گرفت . دفتر را قدری غیر عادی در جلو صورت خود قرارداده وشروع به خواندن کرد.
تا آنجا که یادم هست انشا بدی هم نخواند.
در یک لحظه معلم از جای خود بلند شددفتر را از سعید گرفت به صورت او کوبیدو او را از کلاس بیرون انداخت.
بله درست حدس زدید دفتر او سفید بودولی او انشا ننوشته را خوب خواند.
دیشب دخترم از من خواست برایش انشا بنویسم زمان به سی سال قبل برگشت و یاد این خاطره تلخ افتادم.
البته من برای او انشا نوشتم تا به سرنوشت سعید دچار نشود واو هم طوطی وار پاکنویس کرد خوشحال شد واز من
تشکر کرد در فکر فرو رفتم که چه سود از این زنگ انشا.
بهتر نیست مسؤلین آموزش وپرورش در این زمینه باز نگری کنند.
مثلا میتوان موضوعی را مطرح کرد واز بچه ها بخواهندبطور شفاهی مطا لبی بیان کنند. یا اینکه از دانش آموزان
بخواهند در کلاس انشا بنویسند.
تا کی بایدعمر فرزندانمان را اینگونه هدر دهیم.
والسلام